بهینه‌سازی درصد دز عمقی در الکترون‌تراپی از طریق ترکیب پرتوهای الکترونی با انرژی‌ها و سهم‌های متفاوت

زمینه و هدف: امروزه از پرتوهای الکترونی برای درمان ضایعات سطحی به­طور گسترده­ای استفاده می­شود. از آنجایی که دستگاه­های شتاب­دهنده، پرتوهای الکترونی با انرژی­های محدود ایجاد می­کنند، ناحیۀ درمانی با توزیع دز مطلوب به عمق­های مشخصی محدود می­شود. لذا در این مطالعه با ترکیب پرتوهای الکترونی با انرژی­ها و سهم­های متفاوت، برای درمان ضایعات سطحی کم­عمق (تا حدود cm 3)، منحنی­ PDD با توزیع دز مرکزی یکنواخت­تری در مقایسه با به­کارگیری باریکۀ الکترونی تک انرژی ارائه شده است. روش بررسی: با استفاده از دستگاه شتاب­دهنده واریان برای الکترون­های با انرژی 4، 6، 9 و Mev12 برای میدان  cm220×20 درصد دز عمقی (PDD) اندازه­گیری شد. منحنی PDD به منحنی برحسب دز (Dose Curve)  تبدیل شد. با استفاده از نرم­افزار Matlab، تابع 4 گوسین به منحنی­های مذکور فیت شد و با ترکیب نسبت­های مختلفی از این توابع، بهترین ترکیب انتخاب شد. یافته­ها: با ترکیب پرتوهای الکترونی با انرژی­ها و سهم­های متفاوت، درصد دز ناحیۀ انباشت دز، به حدود 90 تا 95 درصد دز ماکزیمم و همچنین درصد دز سطح به 90 درصد دز ماکزیمم افزایش یافت. نتیجه­گیری: ترکیب پرتوهای الکترونی با انرژی کم سبب بهینه سازی توزیع دز در منحنی PDD می­شود. در ضمن با این روش می­توان به­طور اسمی از ترکیب انرژی­های مختلف، انرژی دلخواه الکترون را تولید کرد و بهرۀ درمان با استفاده از باریکۀ الکترونی را افزایش داد.